Przejdź do głównej zawartości

O operaji


Komentarze

  1. Anonimowy5 marca 2015 20:44

    tzn co zostało spaprane u tej dziewczyny w Poznańskiej Klinice?

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy15 kwietnia 2015 22:23

    Chcialabym z tobą popisać, mogę prosić adres e-mail ?tez mam MRKH :/

    OdpowiedzUsuń
  3. Joanna Augustin16 kwietnia 2015 16:58

    joannabieniek19a@interia.pl :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy26 kwietnia 2015 17:18

    Cześć.
    Ja też mam MRKH dowiedziałam cię o swojej chorobie w wieku 14 lat teraz mam 28 trochę czasu już minęło i nabrałam do tego dystansu. Ale niema dnia żebym nie myślała o dziecku. Jak dowiedziałam się że w Szwecji się udała to pojawiła się nadzieja sama wiesz jaką pustkę się czuje. Z tą chorobą trzeba mieć silną psychikę żeby się nie załamać. Ale w głębi duszy wiem że i nam się kiedyś uda i doczekamy się wprowadzenia tej operacji w standard. Super było by poznać osobę z tą samą wadą, jak tylko dowiesz się czegoś więcej co pomoże nam spełnić marzenia to napisz szczatko@wp.pl.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy26 grudnia 2015 23:32

    Podziwiam Cię za odwagę...tez mam MRKH ale pomimo 8lat od diagnozy nadal nie potrafię o tym mowic otwarcie..

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pierwsze mysli z MRKH

Pierwsze mysli: "- Nie bede mogla poczuc kopania wlasnego dziecka w sobie. - Nikt nigdy sie ze mna nie zwiaze. - Jestem bezuzytecznym, chodzacym czlowiekiem! Nie kobieta, nie mezczyzna... Czyms co egzystuje bez prawa... Wybryk natury! - Nie bede mogla przezyc 9 miesiecy czujac wszystkiego, co czuje kobieta w ciazy.  - Nigdy nie bede lezala w szpitalu z wlasnym dzieckiem w ramionach. - Moj maz nigdy nie bedzie przy mnie w sali poorodowej, trzymajac mnie za reke, ze lzami w oczach... - Nigdy nie zobacze mojego meza glaskajacego i mowiacego do mojego brzuszka.. - Nie wyprawie "Baby Shower". - Nigdy nie przyjde do domu, trzymajac w reku male pudelko z malymi bucikami lub zdjeciem usg, ktore dalabym swojemu mezowi, wypowiadajac magiczne "jestem w ciazy"...'' - Nigdy... I tych "" nigdy " jest ogrom. Bardzo ciezko jest pozbyc sie tych mysli. To wymaga czasu, ktory dla kazdej z nas bedzie inny. Ja uwazam, ze to jest tro...
5 komentarzy
Czytaj więcej

Frustracja

Jak uważacie? Czy mężczyzna powinien stawać w obronie swojej kobiety? Ja uważam, że w pewnych sytuacjach, tak. Szczególnie jeśli jego własna matka wtyka nos w nie swoje sprawy, komentuje w ubliżający sposób i rządzi się jakby była królowa. Jak można tylko stać i patrzeć? Irytujące to odpowiednie słowo, choć nie oddające emocji w 100%. Mam dość, Nie żebym sama nie umiała się obronić ale są sytuacje, w których nie wypada mi się odezwać i to ON powinien przejąc pałeczkę. Jestem dobrze wychowana i wiem jak powinnam się zachować. W przeciwieństwie do mojej "mamusi". Dlaczego w ogóle ona ma klucze do mieszkania? Nie mam pojęcia... Jest mistrzynią w wyprowadzaniu człowieka z równowagi. Uwierzcie, jestem ogromnie tolerancyjna osobą. Nie mam zwietrzałych poglądów. potrafię się dopasować do wielu mało komfortowych sytuacji ale tego przeskoczyć nie potrafię..a może nie chce? Nie, nie potrafię. Nienawidzę ludzi, którzy uważają się za najmądrzejszych w świecie. Ludzi, którzy narzucają s...
8 komentarzy
Czytaj więcej

List Do Boga

Boże, czy zdajesz sobie sprawę z tego, co czuje kobieta, która dowiaduje się że nie może mieć własnego dziecka? Jak można to zrozumieć? Jak i kiedy mi to wytłumaczysz? Dlaczego? Przez to wszystko oddaliłam się od Ciebie. Wybacz, pragnę ale nie wierze już z taka silą jak kiedyś, nie ufam. Proszę, pomóż mi odnaleźć do siebie drogę bo na dzień dzisiejszy nie potrafię. Jak mam oglądać ciąże najbliższych? Jak cieszyć się z tego, co mnie nigdy nie będzie dane? Cierpię! Mam łzy w oczach i boli mnie gardło... czuje, że za chwile wybuchnę! Dlaczego? Przysięgam, że gdybym mogła i tak bym adoptowała maleństwo. Wiem że nie ma już szans ale spraw, żeby jeszcze raz, ten jedyny przyśniła mi się moja Michael. pomóż mi odnaleźć drogę do siebie. Potrzebuje Cie!
4 komentarze
Czytaj więcej