28 stopni za oknem ! Cudownie ! Kocham taka pogodę. Zaliczyłam już pierwsze opalanko i oczywiście, nie byłabym sobą gdybym nie przesadziła. W rezultacie mam spieczone ramionka i dekolt. Do tego nie wiem dlaczego, obudziłam się z potwornym bólem gardła. Eh.. to też pije, a to mleczko z czosnkiem i miodem, a to cytrynkę wyciśnięta z sokiem malinowym i chyba czuje delikatną poprawę. Poza tym co więcej? Muszę zrobić generalne porządki bo jutro odwiedza nas kuzyn. Przyjeżdża na 4 dni z Warszawy. Zastanawiam się co ugotować i stwierdzam, że zrobię sałatkę, zapiekankę z makaronem, leczo i rosół. Do wyboru do koloru, a co się będę. Chociaż szczerze mówiąc nie mam ochoty na jakieś "wielkie" rzeczy. Od wczoraj jestem poirytowana zachowaniem mego mężczyzny i uważam, że sam powinien sobie wszystko przygotować. Czuje, że powinnam sprawę olać ale nie potrafię. Nie chcę wyjść na wyrodną. Zrobię porządki, jak zawsze. Ugotuje, jak co dzień ale tak szybko mi tym razem nie przejdzie. Od dziś do odwołania, nie zamierzam prowadzić z nim konwersacji dłużej niż będzie to potrzebne. Ot co!
31.07. godzina 9.00 zostaliśmy wywołani przez nieznajomą Panią Doktor do gabinetu. Razem z Erykiem obdarzyliśmy siebie zmieszanym wzrokiem, bo to przecież nie nasz lekarz! Wchodzimy do pokoju, w którym ustawione są trzy, bardzo wygodne fotele. Wygodne aż do przesady. Tak jakby było to zaplanowane z góry. Wiecie, w razie złych diagnoz fotel minimalizuje lub opóźnia twoja reakcje i powstrzymuje atak łez i panki. Po prostu zatapiasz się w mięciutkim obiciu. Do nieskończonej błogości i całkowitemu relaksowi brakuje ci już tylko koca. Zdecydowanie przemyślana taktyka ! : ) Rozmowa zaczyna się niezręcznym poinformowaniem Doktorki o moich niecałkowitych możliwościach rozmowy w języku niemieckim. Od razu możesz zobaczyć jej grymas na twarzy i przewrót oczami, co sprawia, że pierwsze wrażenie jest spalone i z góry zakładam, że nie przypada mi ona jako lekarz. Gdzie jest Doktor z poprzedniej wizyty? Nie wiem... Doktorka informuje mnie, że angielski zna, więc część naszej rozmowy możemy tak pr...
Oj, czasem chciałoby się tak nie odzywać dłuższy czas, ale chyba lepiej nie tłumić tych złych myśli w sobie, bo to niezdrowe. Weź go za rękę, stanowczo powiedz, że musicie porozmawiać i wyjaśnijcie sprawę. Obrażanie się tylko pogorszy sytuację, choć nam, kobietom jest tak najłatwiej. A oni niestety, nie są domyślni i sami nie wydumają o co nam chodzi.
OdpowiedzUsuńNiemniej pozdrawiam bardzo słonecznie:)
Ja nigdy nie tłumię emocji i zawsze mówię dokładnie o co chodzi. Gorzej jeśli druga osoba słucha jednym uchem,a drugim wypuszcza.. idzie się wnerwić. :D
UsuńTak, zgadzam się - faceci są za mało domyślni i trzeba im za każdym razem mówić za co się obrażamy - przynajmniej u mnie tak jest, bo inaczej to zupełnie nie wie o co mi chodzi jak on przecież nic nie zrobił :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!