Notatki bezpłodnej Aśki

Od naszej przygody z próbą przeszczepu minęło już sporo czasu, a my idziemy dalej. Przeszczep okazał się dla nas możliwy, ale po wielu rozmowach i przemyśleniach zdecydowaliśmy się nie iść tą drogą. Perspektywa możliwości bycia w ciąży jest piękna, ale nie za cenę zdrowia mojego i mojej mamy. Poza tym, jeśli mam być szczera to lekarze z tej cudownej kliniki marzeń pozostawiają wiele do życzenia... Wiele zmian nadchodzi i nie mogłabym być bardziej szczęśliwa. W końcu, po latach wyczekiwania i modlenia się o to, żeby odpowiedni czas nadszedł jak najszybciej, jesteśmy na drodze po nasze upragnione dziecko. Rozpoczęliśmy proces adopcyjny i ciężko jest mi opisać, ile pozytywnych uczuć chowa się w moim sercu. Tyle lat czekania, strachu i wylanych łez, a teraz ten czas wydaje mi się taki odległy. Kiedy tkwicie w  rozpaczy, czas płynie wolno. Macie wrażenie, jakbyście znajdowali się w próżni. Dziś mogę Wam powiedzieć jedno. Jestem dumna z drogi, jaką wybraliśmy. To cudowne uczucie,